ببینید | پادشاه صحنه

خاندان اولیویه نسل‌ها کشیش بودند. او که از کودکی هر هفته در کلیسا می‌نشست و به خطابه‌های پدرش نگاه می‌کرد، مجذوب کار او شد اما به شیوه‌ای متفاوت و در مکانی دیگر. او نحوه اجرای پدرش در حین موعظه، حرکات بدن و بالا و پایین شدن تن صدایش را بسیار دوست می‌داشت و همین او را به بازیگری در تئاتر تشویق کرد.

 لارنس اولیویه علی‌رغم ستاره مشهوری بودن، بسیار فروتن بود و اصرار داشت که همه او را «لَری» صدا کنند. این امر حتی پس از دریافت نشان شوالیه برای کمک‌هایش به هنر تئاتر نیز ادامه یافت.

لارنس اولیویه اولین کسی بود که در فیلم هملت در سال 1948 برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد به کارگردانی خودش شد. اولیویه یکی از بنیانگذاران تئاتر ملی بود؛ اکنون سالن اصلی تئاتر ملی انگستان به نام او نام‌گذاری شده است و انجمن تئاتر لندن هر سال به بهترین بازی‌ها و بازیگران شهر جوایزی با نام لارنس اولیویه اهدا می‌کند. 

در حالی که لارنس اولیویه برای حضور در برخی از فیلم‌های درخشانی چون بلندی‌های بادگیر، هملت و پسران برزیلی شناخته می‌شود، اما او فیلم‌های بازاری نیز ساخته است. پس از پایان دوران مدیریتش در تئاتر ملی در سال 1973 او ترسید که مبادا فقیرانه بمیرد و خانواده‌اش را بی‌پول بگذارد بنابراین نقش‌هایی را بر عهده گرفت تا درآمد ثابتی داشته باشد. وقتی سر صحنه فیلمبرداری فیلم اینچون از او پرسیده شد که چرا چنین فیلم را انجام می‌دهی، از او نقل کردند که «پول، پسر عزیز! پول.» 

اولیویه در بیش از 120 نقش تئاتری و 60 فیلم سینمایی بازی کرده است.
یکی از بزرگترین و متبحرترین «بازیگران شکسپیری» لقب گرفته است.
اولیویه به مدت 20 سال همسر ویوین لی بازیگر مشهور فیلم «بر باد رفته» بود.
یکی از رکورداران بیشترین نامزدی اسکار (9 بار) بهترین بازیگر نقش اول مرد است.
اولیویه در مجموع چهار بار جایزه‌های اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و اسکار افتخاری را به دست آورده است.
یکی از دو کارگردانی در تاریخ است که اسکار بازیگری نیز گرفته است.